Bezpośrednie przesyłanie i bezpośrednie przesyłanie są linkami jednego łańcucha. Dla tych, którzy nie są pewni, czy prawidłowo używa tych warunków, warto przeczytać ten artykuł. Interesujące mogą być również opisy struktur organizacyjnych. W końcu można je porównać z urządzeniem zespołów roboczych czytelników.
Terminologia
Pojęcia „poddania się” i „zarządzania”, „przywództwa” są ściśle powiązane. Są blisko, jak twarz i zła strona w tkaninie lub dzianinie. Jedno bez drugiego nie ma sensu, po prostu nie istnieje.
Podwładny to osoba, która wykonuje polecenia i instrukcje otrzymane od swojego przełożonego.
Głowa - osoba, która ma prawo wydawać instrukcje podwładnym.
Rodzaje podporządkowania
Istnieją dwa rodzaje podporządkowania:
- Funkcjonalne. Z reguły spotykają to dość rzadko. Przykłady obejmują zalecenia metodologa, porady ekspertów, instrukcje od stacji sanitarno-epidemiologicznej, strażaka, administratora podatkowego i pracownika własnego działu bezpieczeństwa. Chociaż są na przykład aktywni technolodzy, którzy dosłownie stoją za pracownikiem przez całą zmianę.
- Organizacyjny, administracyjny. W tym przypadku podwładny jest całkowicie i stale objęty swoimi oficjalnymi obowiązkami. Każdy krok podlega instrukcjom menedżera organizacyjnego (liniowego).
Struktura hierarchii usług jest dobrze widoczna przy rozważaniu struktur zarządzania. Dla jasności warto podkreślić obowiązki wodza.
Rola lidera we wdrażaniu procesu pracy
Funkcje szefa są różnorodne i zależą od wielu czynników, takich jak:
- specjalizacja;
- zakres odpowiedzialności;
- wielkość zespołu;
- poczucie odpowiedzialności za dobro podwładnego.
Wspólne funkcje dla wszystkich menedżerów to:
- udokumentowane lub nieoficjalnie określone stanowisko kierownicze;
- odpowiedzialność za dyscyplinę członków zespołu, jakość i terminowość wykonywanej pracy;
- obowiązek podziału funkcji między podwładnych.
Tworzenie struktury
Struktura organizacyjna firmy polega na budowie przedsiębiorstwa i interakcji między jego poszczególnymi elementami w taki sposób, aby osiągnąć sukces w osiąganiu celu. W momencie jego budowy brane są pod uwagę następujące cechy:
- lista prac, które organizacja będzie musiała wykonać;
- liczba pracowników i specjalistów do realizacji każdego rodzaju działalności;
- organizacja sprawozdawczości;
- formy interakcji między różnymi grupami funkcjonalnymi.
Tworzenie właściwej struktury organizacyjnej jest bardzo ważne. Złe urządzenie prowadzi do dużych problemów:
- rzucić zamieszanie;
- sprzeczne rozkazy przełożonych na tym samym poziomie;
- brak koordynacji funkcjonalnej;
- brak zapotrzebowania na produktywne pomysły;
- powolne podejmowanie decyzji;
- napięcie w zespole.
Rodzaje struktur organizacyjnych
1. Hierarchiczny. Ma świetną historię. Obecnie jest najbardziej odpowiedni dla organizacji paramilitarnych. Wady:
- zaniedbanie innowacji;
- brak aktywności podwładnych;
- izolacja funkcjonowania każdej jednostki;
- wszystkie informacje i moc są skoncentrowane powyżej.
Model ten jest mocno zakorzeniony w projektowaniu firm na całym świecie. Starają się go pozbyć. Na schemacie 1 bezpośrednie składanie i bezpośrednie składanie są wyraźnie widoczne. Osoby komunikujące się osobiście, bez pośredników, są przedstawiane w ciągłych wierszach.
2. Poziomo. Hierarchiczny władca skrócił się. Kluczowe stanowiska nie podlegają bezpośrednio dyrektorowi, ale podlegają grupie współpracujących dyrektorów lub akcjonariuszy. Otwórz połączenia poziome. Podnoszenie kwalifikacji pracowników. Cele są osiągane znacznie szybciej i łatwiej. Takie urządzenie próbuje stworzyć większość organizacji na świecie. Szczególnie odpowiedni dla dużych firm. Ważnymi warunkami skutecznego funkcjonowania takiego systemu są:
- chęć pracowników do pracy nie z konieczności, ale z powodu zainteresowania;
- obecność sprawdzonych technologii utrzymywania więzi w zespole;
- bezpłatny dostęp do wymaganych informacji i komunikacji z kolegami;
- demokratyczne zasady pracy menedżerów dbających o swój autorytet moralny;
- istnienie pracowników, którzy śledzą zmiany zapotrzebowania konsumentów i metod organizacji pracy, opracowując konstruktywne pomysły na poprawę pracy.
3. Samorząd. Wszyscy są tu równi. Z reguły nie ma stanowisk i przywództwa. Nikt nie rozdaje zadań. Pracownicy mają dostęp do projektów, które należy ukończyć, a każdy wybiera zadanie według własnych upodobań. Aby zrealizować własny projekt, sam pracownik znajduje finansowanie i rekrutuje zespół. Wady:
- psychologicznie bardziej wpływowi są starsi pracownicy;
- może być stosowany tylko w małych zespołach;
- możliwe problemy z wiarygodnością i podziałem dochodów;
- chęć osób do ułatwiania zadań;
- brak koordynacji w pracy z powodu awarii funkcji komunikacyjnych.
4. Matryca. Organy koordynacyjne odpowiedzialne za szybką interakcję poziomych bloków funkcjonalnych istniejących w organizacji są wprowadzane do systemu hierarchicznego. Taka modyfikacja powstaje podczas realizacji konkretnego projektu. Pracownicy zatrudnieni w programie mają różne problemy z co najmniej dwoma szefami podlegającymi bezpośrednio podporządkowaniu, a bezpośrednie poddawanie jest tymczasowo kompresowane wizualnie do kierownika projektu. Lider funkcjonalny określa zadania, rozkład liniowy je rozdziela.
Plusy:
- wzrasta efektywność interakcji;
- zaangażowani są menedżerowie funkcjonalni, bardziej kompetentni w określonych kwestiach;
- jednostki otrzymują niezależność ekonomiczną;
- skorzystać z pracy zespołowej.
Wady:
- wymagane jest przywództwo funkcjonalne i organizacyjne na wysokim szczeblu;
- potrzebuje zespołu z umiejętnościami komunikacyjnymi;
- kluczowe kwestie są powoli uzgadniane;
- możliwość konfliktów między dwoma typami liderów w związku z wykorzystaniem wspólnych podwładnych.
Wynaleziono wiele struktur organizacyjnych, oprócz wymienionych. Najważniejszym punktem w projekcie każdego z nich jest oddzielenie organów wykonawczych i kontrolnych. Schemat 2 przedstawia posty, których zadania znajdują się w sklepie. Muszą jednak być bezpośrednio podporządkowane i bezpośrednio podporządkowane podmiotom spoza obszaru produkcji.
Komunikacja w organizacji
W miejscu pracy osoba dobrowolnie lub nieświadomie musi komunikować się z równymi sobie osobami na oficjalnym stanowisku iz szefem. Bezpośrednie podporządkowanie pracownika całkowicie wyczerpuje wszystkie prośby i pytania pojawiające się podczas procesu pracy. Chociaż wszyscy na schemacie 1 są wyżsi od pracownika, są oni jego bezpośrednimi przełożonymi, ich rozkazy są przekazywane przez bezpośredniego przełożonego. Jeśli podwładnemu uda się umówić spotkanie przez szefa najbliższego przełożonego do przełożonego, prawdopodobnie zostanie mu powiedziane, że powinien zrozumieć miejsce pracy. Najwyższe (bezpośrednie) kierownictwo można zobaczyć na spotkaniach, zlotach i demonstracjach w majowe dni. Jest to główna różnica między bezpośrednim a bezpośrednim podporządkowaniem.
Więcej o różnicy
Odmienność bezpośredniego i bezpośredniego przywództwa wyraża się w tym, że bezpośredni szef:
- zwykle nie rozwiązuje materialnych problemów samego podwładnego;
- Nie ma decydującego głosu w kształtowaniu polityki firmy;
- osobiście zna każdego ze swoich podwładnych;
- opracowuje małe szczegóły zadania;
- każdy pracownik ma zwykle jeden;
- najbliższy bezpośredni szef.
Dwa górne akapity opisują szefa niższych poziomów w organizacji z długą hierarchiczną drabiną. W przypadku akapitu szóstego pokazano następującą sytuację: służba bezpieczeństwa jest bezpośrednio i bezpośrednio podporządkowana dyrektorowi generalnemu.
Szefowie 1-3 wyższych poziomów:
- rozważ innowacje;
- rozwiązywać istotne problemy;
- może zmienić orientację funkcjonalną przedsiębiorstwa;
- zapewnia rotację personelu i selekcję personelu na wysokim szczeblu kierowniczym.
Rzeczywistość tego podziału zależy od wielkości i struktury organizacji.
Wniosek
Na pierwszy rzut oka wydaje się, że bezpośrednie podporządkowanie organizacyjne w służbie nie wpływa na dobre samopoczucie i codzienne czynności pracowników. Jednak zawoalowane skutki struktury organizacyjnej instytucji są niezaprzeczalne.
