Transakcja jest działaniem osób prawnych lub osób fizycznych wykorzystywanych do zmiany, ustanowienia i uzupełnienia niektórych praw i obowiązków.
Każda transakcja charakteryzuje się następującymi cechami:
- jest świadomym aktem woli;
- przeprowadzanie transakcji jest zgodne z prawem i legalne;
- strony biorące udział w transakcji nawiązują stosunki cywilne, które mogą następnie zostać rozwiązane lub zmienione.
Istnieje wiele rodzajów transakcji, wśród których można wyróżnić pilne. Ten rodzaj transakcji jest wykorzystywany przy zawieraniu umów z odroczonym terminem rozliczenia.
Opis
Transakcja na instrumentach pochodnych jest umową dwóch stron dotyczącą aktywów bazowych z podziałem praw i obowiązków oraz z góry określonym terminem, w którym należne jest wykonanie zobowiązań. Opóźnienie powinno wynosić co najmniej 2 dni robocze od daty zawarcia umowy. Warunki takiej umowy są albo bezpośrednio określone w samej umowie, albo zależą od zasad określonych przez organizatora handlu.
Innymi słowy, transakcja na instrumentach pochodnych to umowa z góry określonym terminem rozpoczęcia transakcji i datą jej zakończenia, która uwzględnia wypełnienie zobowiązań.
Podstawowym (lub podstawowym) aktywem jest obiekt, którego wartość jest wykorzystywana jako główna baza rozliczeniowa używana do realizacji kontraktu futures. Aktywa te obejmują różne towary, kontrakty futures, papiery wartościowe, w tym akcje.
W celu zabezpieczenia często stosuje się instrumenty pochodne - ubezpieczenie minimalizujące ryzyko finansowe. W rezultacie możliwe przyszłe straty są kompensowane z powodu ceny lub innych wskaźników. Jako pozycję zabezpieczaną można wykorzystywać zarówno aktywa i pasywa, jak i związane z nimi środki pieniężne.
Esencja
Aby uprościć zrozumienie kontraktu futures, możemy założyć, że transakcja futures jest operacją, w której przedmiotem nie są towary, ale rzeczywiste obowiązki i prawa w stosunku do wydanych standardowych umów.
Kontrakty na instrumenty pochodne są realizowane tylko pod warunkiem rozliczenia gotówkowego. Ilość i jakość aktywów dostarczanych w przyszłości są uzgadniane z góry.
Głównym celem transakcji na instrumentach pochodnych jest wyeliminowanie ryzyka finansowego. Wynika to z ustalania cen aktywów podczas realizacji kontraktu. Strony transakcji otrzymują pewne gwarancje wykonania umowy. Sprzedawca minimalizuje straty cenowe, kupujący otrzymuje prawa do nabytych aktywów o stałej cenie w celu uzyskania dalszego zysku.
Przykład instrumentów pochodnych: opcja, zamiana stóp procentowych, warrant, obligacje zamienne, umowa dotycząca przyszłej stopy procentowej itp. Rozważmy typy bardziej szczegółowo.
Rodzaje transakcji pochodnych
Wśród transakcji futures istnieją różne kontrakty definiowane jako futures przez specjalne agencje rządowe, w tym kontrakty forward, opcje, futures i inne. Każdy z tych kontraktów w pełni ujawnia koncepcję pochodnego instrumentu finansowego, którego zakres jest nieco węższy niż w przypadku innych tego rodzaju transakcji.
Warunki i ceny instrumentów pochodnych (pochodnych instrumentów finansowych) opierają się na zastosowaniu parametrów aktywów bazowych.
Bazowy składnik aktywów, który stanowi podstawę do przekazania, to prawdziwy produkt, który ma odroczony termin dostawy. Kontrakty futures są wykorzystywane przy zawieraniu standardowych umów na dostawę towarów giełdowych. Opcje pozwalają na przeniesienie praw do późniejszego przeniesienia praw i obowiązków związanych z umową lub wymiany towarów.
Czasami uczestnicy mogą przeprowadzać przeciwne transakcje tego samego dnia przy użyciu tych samych kwot. Takie transakcje nazywane są swapami i są podzielone na kilka rodzajów: walutowe, towarowe i oprocentowane kontrakty pochodne.
Kontrakt terminowy
W terminowych zobowiązaniach dotyczących kupna / sprzedaży przedmiotu są określone według określonej wartości po określonym czasie. Kontrahenci uczestniczą bezpośrednio w transakcji, a pośrednicy działają jako pośrednicy, więc transakcja forward należy do kategorii pozagiełdowej.
Są kontrakty terminowe, w których szacowany termin realizacji umowy nie jest wskazany. Nazywa się je terminem „open date forward”.
Forwardy dzielą się na dostawy i rozliczenia. Dostawa jest zakończona po dostarczeniu instrumentu bazowego i pełnej płatności. Kolejny kontrakt terminowy – rozliczenie - realizowane bez dostarczenia składnika aktywów.
Zalety i wady
Do zalet kontraktów forward należą:
- charakter transakcji pozagiełdowej, zapewniając pewną swobodę działania, w szczególności przy ustalaniu ceny instrumentu bazowego i zapisywaniu warunków umowy;
- zabezpieczanie ryzyka z uwzględnieniem interesów uczestników;
- brak dodatkowych kosztów przetwarzania transakcji.
Wady transakcji forward obejmują:
- wysokie prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania za zgodą jednej ze stron;
- trudności ze znalezieniem innej strony transakcji i odpowiadająca jej niska płynność transakcji terminowej z powodu braku rynku wtórnego;
- niemożność zmiany warunków transakcji po zawarciu umowy.
Kontrakt futures
Kontrakty terminowe to umowa między stronami zaangażowanymi w sprzedaż / zakup aktywów we wcześniej ustalonym terminie po koszcie ustalonym w momencie zawarcia umowy (wartość kontraktu futures). Opakowanie, oznakowanie, jakość i ilość, a także inne parametry aktywów można z góry określić w umowie.
W swojej strukturze futures są bardzo podobne do kontraktów forward. Jedyna różnica polega na tym, że kontrakty futures są realizowane przez giełdę. Uczestnicy transakcji uzgadniają wartość aktywów i liczbę zawartych umów, pozostałe punkty są określane przez platformę wymiany, w tym czas dostawy, wielkość aktywów, jakość używanych narzędzi.
Podobnie jak kontrakty forward, transakcje futures obejmują rozliczenie i dostawę. Rozliczenie kontraktu futures obejmuje rozliczenie gotówkowe w formie różnicy między ceną ustaloną w kontrakcie a wartością aktywów w momencie zawarcia umowy. Służy do zabezpieczenia ryzyka finansowego lub zysku.
Dostarczalne kontrakty futures są zawierane po dostarczeniu składnika aktywów kupującemu w okresie określonym w umowie. Jeżeli sprzedawca nie wywiąże się ze swoich zobowiązań w terminie, giełda nakłada na niego grzywnę.
Plusy i minusy
Podkreślono następujące pozytywne aspekty zawierania transakcji futures:
- zabezpieczenie przed ryzykiem;
- wysoka płynność;
- niski koszt operacji w porównaniu z kwotami wymienionymi w umowie;
- obecność niektórych gwarancji od izby rozliczeniowej;
- dostępność transakcji dla wszystkich uczestników wymiany.
Negatywne aspekty kontraktów futures obejmują:
- niższe przychody ze środków finansowych na rachunku depozytowym maklerskim prezentowanym w formie składek ubezpieczeniowych;
- niemożność zminimalizowania ryzyka w operacjach długoterminowych przy realizacji krótkoterminowych kontraktów futures;
- niepełna zgodność standardowych warunków z żądaniami stron umowy.
Umowa opcji
Opcja daje prawo (ale nie obowiązek) do nabycia składnika aktywów po z góry określonej cenie w dniu określonym w umowie. Odpowiedzialność za spełnienie warunków umowy spoczywa wyłącznie na sprzedawcy.
Przy zawieraniu opcji kupujący płaci pewną część kwoty pieniężnej - tak zwaną premię za opcję. Działa jako opłata za prawo do zawierania transakcji w przyszłości. Wysokość premii zależy od podaży i popytu na rynku opcji oraz bieżącej wartości aktywów bazowych.
Transakcje opcjami są giełdowe i pozagiełdowe. Na korzyść opcji wymiany wysoki poziom płynności i standaryzacja zawieranych umów wskazują na korzyść pozagiełdowej elastyczności w ustalaniu warunków kontraktu.
Zalety i wady opcji
Wspólne zalety kontraktów opcyjnych obejmują:
- osiąganie zysku bez kupowania instrumentu giełdowego;
- ograniczenie ryzyka według ceny opcji;
- zabezpieczanie obecnej ceny w celu ochrony przed przyszłymi wahaniami;
- znacznie niższy koszt opcji w porównaniu do aktywów bazowych.
Podobnie jak każdy inny rodzaj umowy na czas określony, opcja ma kilka wad:
- zawyżona wartość transakcji;
- trudności w obsłudze;
- wysoka wrażliwość na czas, z powodu której część umów może pozostać niespełniona.
Transakcje walutowe
Porozumienie stron w sprawie dostawy ustalonej kwoty waluty obcej po upływie określonego czasu według stawki ustalonej w momencie zawarcia umowy jest nazywane pilną transakcją walutową. Transakcje walutowe mogą być futures lub forward.
Przeliczanie walut - wymiana jednostek monetarnych różnych stanów - często odbywa się przy realizacji transakcji walutowych. W zależności od kursu walutowego, stopy procentowej i inflacji transakcja ta może być opłacalna lub powodować pewne straty.
Transakcje walutowe, ze względu na swoją specyfikę, mają kilka cech:
- Ustanowienie określonego przedziału czasowego od daty zawarcia umowy do daty jej zawarcia. Czas dostawy waluty jest ustalany po zakończeniu okresu określonego w umowie (od kilku tygodni do kilku miesięcy).
- Ustalenie kursu wymiany w dniu transakcji bez względu na datę jej realizacji.
Transakcje walutowe mają następujące cele:
- Przeliczanie walut odbywa się z zabezpieczeniem ryzyka walutowego;
- różnice kursowe mogą zapewnić przyszły zysk;
- przeprowadzane jest ubezpieczenie inwestycji w kapitał zagraniczny od możliwych strat związanych z czasową deprecjacją kursu walutowego.
Koncepcja instrumentu finansowego
Bazowy składnik aktywów stanowi podstawę pochodnego instrumentu finansowego (lub pochodnego), którego cena jest bezpośrednio zależna od bazowego składnika aktywów. Instrument pochodny może być emitowany jako umowa na czas określony lub zabezpieczenie instrumentu pochodnego.
Umowy dwustronne, których cena zależy od ceny bazowej i jest pochodną notowań rynkowych, są instrumentami finansowymi transakcji na instrumentach pochodnych. Następnie ustalona kwota pieniężna będzie musiała zapłacić jednej ze stron umowy.
Zatem wartość rynkowa instrumentu pochodnego zależy od ceny instrumentu bazowego i prawdopodobieństwa spełnienia zobowiązań określonych w umowie.Instrumenty pochodne pomagają dzielić ryzyko.
Zgodnie z art. 301 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej instrumenty pochodne są transakcjami na instrumentach pochodnych, których warunki nie przewidują dostawy aktywów bazowych. Umowa wskazuje procedurę wzajemnych rozliczeń uczestników transakcji w określonym dniu, biorąc pod uwagę wahania cen lub zmiany innego wskaźnika w porównaniu z tym ustalonym podczas realizacji umowy.
W niektórych przypadkach instrument pochodny można również uznać za zabezpieczenie instrumentu pochodnego, które powstaje na podstawie transakcji przeprowadzanych z zawartymi w nich papierami wartościowymi.
Istota instrumentu finansowego
Instrument pochodny jako umowa dotycząca transakcji na instrumentach pochodnych na rynkach finansowych musi spełniać następujące warunki (tylko w tym przypadku można uznać, że jest w obiegu):
- tryb zawarcia umowy i jej zawarcia określa organizator handlu;
- momentem wypełnienia wszystkich obowiązków i uprawnień przewidzianych w zawieranej umowie jest dzień zakończenia transakcji instrumentem finansowym;
- dane o cenach instrumentów finansowych są ogólnodostępne i publicznie publikowane w mediach.
Transakcję z instrumentem pochodnym uznaje się za wykonaną, jeżeli:
- Dostarczony instrument bazowy
- dokonano ostatecznego rozliczenia;
- Operacja została przeprowadzona przy użyciu instrumentu finansowego, całkowicie przeciwnego do poprzedniego.
Wniosek
Zasadniczo transakcja na instrumentach pochodnych jest umową mającą na celu wypełnienie zobowiązań po upływie określonego czasu. Służy do minimalizacji ryzyka związanego ze zmianami cen i innymi wskaźnikami aktywów bazowych.
Realizacja transakcji na instrumentach pochodnych zapewnia pewne korzyści zarówno sprzedającemu, jak i kupującemu. Sprzedawca zyskuje możliwość zabezpieczenia swoich aktywów, a kupujący - prawdopodobny zysk w przyszłości.
W zależności od realizowanych celów możliwe jest zawieranie umów na czas określony za pośrednictwem giełdy lub poza nią. Giełda zapewnia pewne gwarancje transakcji i wysoką płynność aktywów. Zawarcie umów pozagiełdowych pozwala zaoszczędzić na przygotowaniu umowy i zapewnia większą swobodę działania stronom umowy.
