Preferencje taryfowe: charakter, rodzaje, cechy i cel

Zgodnie z art. 74 kodeksu celnego unii celnej preferencja taryfowa kraju jest uważana za jedną z wielu korzyści związanych z płatnościami celnymi. W naszym artykule porozmawiamy o koncepcji, cechach kategorii. Ponadto rozważamy jego klasyfikację i kwestię preferencji.

Historia formacji

Wskazane jest, aby rozpocząć od historii kształtowania się systemu preferencji taryfowych Unii Celnej. Warto zauważyć, że koncepcja ta jest tłumaczona z łaciny jako „preferowanie”. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z końca ubiegłego wieku. Jest to korzystniejszy system celny niż w tradycyjnym duchu. Dostarcza go kraj produktów towarowych pochodzących z niektórych krajów lub ich grup.

Historia pojawienia się preferencji taryfowych w krajach rozwijających się jest bezpośrednio związana z historią powstawania i późniejszego rozwoju systemów kolonialnych. Warto wyjaśnić: to preferencyjna polityka taryfowa stała się podstawą, na której rozwinęły się gospodarki monopoli. Wszystko to zostało zrealizowane z powodu ograniczeń w handlu zagranicznym tych krajów, które zostały uznane za satelity. Najbardziej rozpowszechniony system preferencji taryfowych, obejmujący około 100 terytoriów zależnych, posiadały następujące kraje: Holandia, Anglia, Belgia, Francja. Należy dodać, że dla nich kolonie były uważane za jedno z kluczowych źródeł wzbogacenia.

Korzyści dla metropolii

Ponieważ kolonie zwykle eksportowały surowce swobodnie dostępne na wiele rynków, a metropolia z kolei eksportowała wyroby gotowe, polityka preferencji celnych i taryfowych miała wielkie zalety dla metropolii niż dla kolonii.

Tak więc na początkowych etapach przedmiotowy termin był zawarty w specjalnym typie relacji planu taryfowego powstającym między metropolią a kolonią, zgodnie z którym każda z tych stron zachowała tak zwaną tożsamość taryfową, jednak przewidziano inne korzyści, które z reguły nie zostały przekazane innym krajom, w formie całkowitego lub częściowego zwolnienia z ceł wywozowych i przywozowych.

Pojęcie kategorii

Preferencję taryfową danego kraju należy rozumieć jako zwolnienie (pełne lub częściowe) z zapłaty należności celnych przywozowych w odniesieniu do towarów pochodzących z krajów, które wraz z Federacją Rosyjską tworzą strefę wolnego handlu, lub z tych, które podpisały umowy mające na celu utworzenie takich strefy lub niższe stawki należności celnych przywozowych w odniesieniu do produktów handlowych pochodzących z krajów rozwijających się lub krajów słabiej rozwiniętych, z zastosowaniem jednolitego systemu preferencji dla TTS. Definicja ta została określona w ust. 1 art. 36 ustawy federalnej Federacji Rosyjskiej „O taryfie celnej”.

Klasyfikacja

Jak się okazało, preferencje taryfowe należy rozumieć jako pewne korzyści przewidziane w dziedzinie ceł oraz w bezpośredniej proporcji do kraju, w którym towary zostały zwolnione. Rozważ klasyfikację kategorii.

W unii celnej stosuje się zróżnicowaną taryfę celną, czyli stawki zależne od kraju. Obecnie istotny jest zunifikowany system preferencji taryfowych w TS. Warto zauważyć, że służy on do promowania rozwoju zarówno krajów rozwijających się, jak i słabiej rozwiniętych pod względem gospodarczym:

• W przypadku produktów towarowych pochodzących z krajów rozwijających się stosuje się stawki w wysokości 75 procent stawek celnych związanych z ujednoliconą taryfą celną.
• W odniesieniu do produktu towarowego pochodzącego z krajów słabiej rozwiniętych istnieją zerowe stawki celne przywozowe.
• Jeśli MFN zostanie przekazany krajom, będzie to około 100 procent.
• Reszta to 200%.

Zatwierdzone listy

Warto wiedzieć, że decyzją Komisji CU z 27 listopada 2009 r. Nr 130 zatwierdzono następujące wykazy krajów i towarów:

• Lista krajów rozwijających się, które są użytkownikami Jednolitego Systemu Preferencji Taryfowych (EAEU) Unii Celnej.
• Lista krajów słabiej rozwiniętych uważanych za użytkowników systemu.
• Lista produktów towarowych pochodzących i importowanych z krajów rozwijających się i słabiej rozwiniętych. Należy dodać, że przy imporcie, w ten czy inny sposób, istotne jest zapewnienie preferencji taryfowych.

Korzystanie z preferencji

Ponadto wskazane jest rozważenie zastosowania preferencji taryfowych. Zgodnie z ust. 2 art. 35 ustawy federalnej Federacji Rosyjskiej „W sprawie taryfy celnej” świadczenia mogą być przyznawane wyłącznie decyzją rządu Federacji Rosyjskiej w formie zwolnienia z płacenia ceł lub w postaci obniżenia stawki w stosunku do następujących kategorii produktów towarowych:

• Wywóz z Rosji w ramach kompletnego planu budowy obiektów związanych ze współpracą inwestycyjną za granicą zgodnie z międzynarodowymi traktatami Federacji Rosyjskiej.
• Eksportowane z Rosji w ramach wolumenów dostaw specjalnie na eksport na potrzeby stanu o znaczeniu federalnym. Warto zauważyć, że jest to określane zgodnie z ustawodawstwem Federacji Rosyjskiej w zakresie składania zamówień na dostawę produktów zbywalnych, wykonania prac, a także świadczenia usług na potrzeby komunalne i państwowe.

Ponadto decyzją międzypaństwowej Rady EurAsEC zatwierdzili „Wykaz towarów pochodzących i importowanych z terytoriów rozwijających się i słabiej rozwiniętych, których import ma preferencje taryfowe”.

Warunki świadczenia usług

Zgodnie z sekcją VI umowy „W sprawie zasad ustalania pochodzenia produktów towarowych z terytoriów rozwijających się i słabiej rozwiniętych” (zwanej dalej „umową”) preferencje celne dotyczące produktów towarowych pochodzących z tych krajów, w odniesieniu do których uznaje się, że system taryfowy pod względem preferencji jest właściwy, podlegają wyłącznie bezpośredni zakup takiego produktu w tych krajach i jego bezpośrednie dostarczenie do EAEU państw będących stronami umowy.

Produkty towarowe uważa się za zakupione bezpośrednio, jeżeli importer kupił je od osoby zarejestrowanej w określonym zamówieniu jako podmiot gospodarczy w kraju rozwijającym się lub słabiej rozwiniętym. Warunkiem jest, aby ten produkt z niego pochodził. Ponadto w przypadku tego kraju powinien obowiązywać preferencyjny system taryfowy.

Dokumentacja

Rozważ papier wymagany do korzystania z preferencji taryfowych. Zgodnie z sekcją VII umowy w świadectwie dotyczącym pochodzenia produktów zbywalnych z terytorium rozwijającego się lub słabo rozwiniętego, na które przedłużono preferencyjne traktowanie w zakresie taryf, osoba, która przemieszcza towary, musi złożyć oświadczenie-oświadczenie dotyczące ich pochodzenia (dalej - świadectwo). Warto zauważyć, że jego forma została przyjęta w ramach ogólnego systemu preferencji, wypełnianego zgodnie z wymogami dotyczącymi zgłoszeń rejestracyjnych-świadectw dotyczących pochodzenia towarów.

Okres wykorzystania certyfikatu w celu zapewnienia preferencji taryfowych jest z reguły ograniczony do 12 miesięcy bezpośrednio od daty jego wydania.Musisz wiedzieć, że ten dokument jest przedkładany organom celnym w formie papierowej, innymi słowy, w formie drukowanej w języku angielskim lub rosyjskim. W razie potrzeby organy celne mają prawo zażądać tłumaczenia papieru na język państwowy.

Należy pamiętać, że ilość dostarczonych produktów rynkowych w rzeczywistości nie powinna przekraczać ilości wskazanej w certyfikacie (o więcej niż 5%). Jeśli dokument zostanie utracony, zwykle przyjmuje się kopię (duplikat). Jednak musi być oficjalnie certyfikowany.

Jeśli przesyłka jest mała?

Warto zauważyć, że w przypadku małych partii produktów zbywalnych (których wartość celna jest równa nie więcej niż 5000 dolarów amerykańskich) nie jest konieczne przedkładanie świadectwa. W takiej sytuacji eksporter ma prawo zadeklarować kraj, w którym towary wystąpiły, w dokumentacji handlowej lub innej dokumentacji przewozowej.

Jeżeli istnieją uzasadnione wątpliwości co do wiarygodności deklarowanych informacji o pochodzeniu produktów towarowych, struktura celna ma prawo zażądać świadectwa pochodzenia.

Kontrowersyjne wykorzystanie preferencji

W praktyce często pojawiają się pytania związane z odmową struktury celnej preferencji zgłaszających, zwykle dlatego, że mają wątpliwości co do autentyczności świadectwa. Zwykle dzieje się tak z powodu niespójności, zgodnie ze strukturą celną, pieczęci lub podpisu w świadectwie z dostępnymi w urzędzie celnym próbkami. W takim przypadku wynikiem jest decyzja zawierająca odmowę udzielenia preferencji.

Jednak zgodnie z ust. 5 art. 61 TC TC, jeżeli struktura celna ma jakiekolwiek wątpliwości co do autentyczności przedłożonych dokumentów, wówczas przy przeprowadzaniu kontroli celnej ma prawo zwrócić się do uprawnionych struktur lub do organizacji terytorium, na którym wydano świadectwo pochodzenia towarów, z wnioskiem o dodatkowe dokumenty lub informacje wyjaśniające. Warto zauważyć, że takie traktowanie nie może stać się przeszkodą w uwalnianiu produktów zbywalnych na podstawie danych o kraju pochodzenia, które są podawane, gdy są objęte procedurą celną.

Potrzebujesz czeku!

W przypadkach opisanych powyżej sensowne jest, aby zgłaszający niezależnie wysłał wniosek bezpośrednio do uprawnionego organu miejsca, w którym świadectwo zostało wydane podczas kontroli przez organ celny. Wniosek w takim przypadku powinien zawierać potrzebę potwierdzenia autentyczności certyfikatu. Po otrzymaniu oficjalnej odpowiedzi należy ją złożyć w strukturze celnej.

W przypadku odmowy udzielenia preferencji zgłaszający ma prawo odwołać się od działań struktury celnej do sądu arbitrażowego. Ponadto, zgodnie z częścią piątą art. 200 Kodeksu postępowania arbitrażowego Federacji Rosyjskiej, obowiązek udowodnienia zgodności z prawem kwestionowanego braku działania (czynności) spoczywa na osobie lub organie, który dokonał czynności lub wyróżnił się brakiem działania.

Funkcje i ograniczenia

Przeanalizowaliśmy preferencje taryfowe krajów rozwijających się. Ponadto wskazane jest przeanalizowanie ograniczeń i funkcji, które mają zastosowanie do produktów komercyjnych importowanych z mniej rozwiniętych terytoriów. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na następujące niuanse:

• Zgodnie z egzekucją rządu Federacji Rosyjskiej z 26 lipca 1996 r. Oraz zgodnie z ustawą federalną „O zmianach i uzupełnieniach” do ustawy federalnej „Podatek akcyzowy” z 10 stycznia 1997 r. Preferencje celne nie są objęte akcyzowymi produktami towarowymi, jeżeli za ich kraj pochodzenia uważa się kraje słabiej rozwinięte.
• Nie należy przedstawiać preferencyjnych planów taryfowych, które są przewidziane dla produktów komercyjnych pochodzących z krajów słabiej rozwiniętych, które są użytkownikami, bezpośrednio w ramach systemu preferencji Federacji Rosyjskiej w odniesieniu do towarów wymienionych w załączniku 5 do zarządzenia SCC nr 258.

Ostatnia część

Podsumowując, warto zauważyć, że dziś rosyjski NSP jest uważany za szerszy termin niż kilka lat temu. Krytyczne znaczenie ma problem identyfikacji kraju pochodzenia produktów zbywalnych (jako podstawowego elementu rosyjskiego krajowego planu bezpieczeństwa). Znajduje to odzwierciedlenie przede wszystkim w znacznym braku płatności planu celnego i w dużym stopniu wpływa na udział dochodów w budżecie federalnym.

Proces włączenia Rosji do Światowej Organizacji Handlu (w skrócie WTO) obejmuje również rewizję KPS w kierunku jego harmonizacji i zjednoczenia z Ogólnym Systemem Preferencji, a także praktyczną pracę w zakresie stosunków handlowych i politycznych na poziomie międzynarodowym. Najwyraźniej do tej pory pojawiła się potrzeba podkreślenia kwestii NRS jako jednego z kluczowych zadań Komisji Rządowej RF w sprawie niuansów taryfowych i celnych, a także środków ochrony handlu zagranicznego, które zostały zatwierdzone w kwietniu 1995 r.